Autisme en spierspanning

Het is logisch dat wanneer je een passende diagnose krijgt, er steeds meer onderdelen van je leven op magische wijze in elkaar passen. Zo ontdekte ik onlangs dat spierspanning een bekend fenomeen is bij mensen met autisme. Nooit had ik die twee dingen aan elkaar gekoppeld. Al had ik al wel langer het vermoeden dat mijn spieren enorme hinder ondervinden van mijn mentale gezondheid.

Mijn masseuse

Al zo’n 10 jaar ga ik naar haar toe. Al veel langer heb ik hevige klachten in mijn lichaam. Ook heb ik al op verschillende plekken, fysio’s, klinieken etc bezocht. Maar bij haar komen we gaandeweg tot steeds meer conclusies. Sowieso leerde ik bij haar dat mijn hoofd en lichaam samen één zijn. Met alles wat ik nu weet kan ik me soms niet indenken dat ik 10 jaar geleden nog zo naïef was. Maar het is zo.

Verschillende factoren in mijn leven en lijf hebben gezorgd voor enorm veel spierspanningen en afvalstoffen in mijn hele lichaam. PDS waar ik al mijn hele leven mee worstel, maar waar ik ook in de periode dat ik bij haar kwam een aantal jaren heel erg veel problemen mee gehad. Mijn depressies, die gedurende de jaren met ups en downs terug kwam, ook dit had een groot aandeel in mijn spierstelsel.

Antidepressiva, het meerdere malen stoppen en weer opnieuw beginnen. Niet voldoende sporten, te weinig water drinken (blijkbaar hebben mensen met autisme soms een gebrekkige of juist geen dorstrpikkel?)

Al met al zijn we samen tot de conclusie gekomen dat zij niet meer kan doen dan het onderhouden. Het bijhouden. Eens in de 1,5 maand ga ik voor een onderhoudsbeurt. Ze pakt dan de gebieden die me het meest dwars zitten. En soms zit ik mentaal zo in de knoop, dat ze me een ontspanningsmassage geeft zodat ik mijn lijf weer kan voelen.

Prikkels

Echt waar, het woord ‘prikkels’ en ‘overprikkeling’. Het vliegt je momenteel links en rechts om de oren. En bij mij kwam het woord ook voor het eerst bij mezelf binnen borrelen toen in ik leerde over mijn eigen hoogsensitiviteit en die van onze kinderen. In rap tempo leer je dan wat het woord betekent en inhoudt en hoe je daar als volwassene en kind eigenlijk op reageert.

Jarenlang wist ik van mijn hoogsensitiviteit, maar nog steeds voelden de hevigheid van mijn klachten als niet alleen passend bij hoogsensitiviteit. Inmiddels weet ik nu een paar maanden van mijn hoogfunctionerend autisme en daardoor valt er nog veel meer op de plek.

Meer dan ooit realiseer ik me dat het leven heftig en zwaar voor me is geweest. Dat alleen al een leven lang maskeren en je anders voordoen dan je bent z’n tol eist van je lichaam en geest. Tel daar bij op de enorme hoeveelheid angsten en stressvolle momenten die ik heb moeten ondergaan door alles wat er in mijn leven op mijn pad kwam waar ik eigenlijk niet tegen opgewassen was… Dan snap je de uitkomst.

Bij mensen met autisme, zijn er meer en andere stressbronnen dan bij mensen zonder autisme.

Denk aan de prikkels die anders en vaak heftiger binnenkomen, de moeite met het begrijpen van de wereld verwachtingen, mensen, de maatschappij, het omgaan met veranderingen en onvoorspelbaarheden.

Fibromyalgie

Ook hier heb ik al heel vaak bij stil gestaan, mijn masseuse heeft het ook eens genoemd en ik ben op onderzoek uit gegaan. Bleek dat er bij verschillende online testen wel uitkwam dat ik het had en ook zojuist bij weer een andere test komt er uit dat ik waarschijnlijk fibromyalgie heb. “Hartstikke mooi” hoor ik je denken, wat moeten wij met deze informatie.

Nou… ook dit blijkt dus een veelvoorkomend verschijnsel te zijn bij mensen met autisme. Ik wilde hier uitvoerig op ingaan, tot ik een blog tegen kwam van Even Ontprikkelen. In deze blog staat zo mooi en duidelijk omschreven wat het inhoudt en hoe dit in verhouding staat tot autisme.

Echt deze blog is een must read als jij soort gelijke klachten ervaart.

www.evenontprikkelen.nl

Chronische pijn en emoties

Ik zelf merk dat ik naarmate ik ouder word steeds meer pijn krijg op raardere plekken. Waar ik het eerst nog kon wijten aan verkeerde houding, teveel laptop en telefoon, realiseer ik me nu des te meer en des te beter, dat mijn lichamelijke pijn direct wordt veroorzaakt doordat wat zich in mijn brein afspeelt.

Er is een sterke verbinding tussen pijn en emoties. Pijn kan iemand angstig en depressief maken, maar angst en depressie kan de pijn ook verergeren. De kip of het ei scenario. Wat was er eerst? In mijn specifieke situatie denk ik mijn autistische brein. Al vanaf jonge leeftijd heb ik alles zoveel heftiger ervaren dan men vermoedde. Mijn brein en lichaam heeft zo ongelofelijk veel stress ervaren dat het in mijn spieren is gaan zitten.

Voor mij de zoveelste eyeopener die een plekje mag krijgen in mijn leven. In mijn routine. Nog steeds ga ik op full speed door, omdat ik nog steeds denk dat dat is wat ik hoor te doen. Maar ik mag verzachten, ik mag rustiger worden, mijn spieren zachter laten worden, goed zorgen voor mezelf. En dat betekent dat ik echt stukje voor stukje uit de race mag stappen. Terug naar de  basis. Mezelf opnieuw opbouwen, zoals het bedoelt was voor mij en mijn autisme.